កុមារខាំសុដន់

ការបំបៅកូនដោយទឹកដោះម្តាយគឺជាភាពសប្បាយរីករាយសម្រាប់ម្តាយនិងកូនប៉ុន្តែពេលខ្លះមានស្ថានភាពមិនល្អដែលម្ដាយមិនដឹងថាត្រូវធ្វើយ៉ាងណា។ ឧទាហរណ៍ទារកខាំទ្រូងរបស់គាត់។ ចុះយ៉ាងណាបើកូនឈឺនិងមិនស្រួលនិងរបៀបបំបៅគាត់?

ហេតុអ្វីទារកខាំសុដន់?

តាមពិតមូលហេតុដែលទារកខាំសុដន់ប្រហែលជាមានច្រើន។ កូនតូចដែលតូចជាងគេបំផុតអាចខាំសុដន់ដោយសារតែការក្តាប់មិនត្រឹមត្រូវ។ ទារកចាស់ដែលមានធ្មេញរួចអាចខាំសុដន់ដោយសារតែអញ្ចាញធ្មេញរបស់គាត់រមាស់ឬគាត់គ្រាន់តែគោះជំនាញទំពារ។ នៅក្នុងករណីទាំងពីរវាមានភាពចាំបាច់នៅក្នុងវិធីផ្សេងគ្នា, ដោយសារតែទារកខាំសុដន់សម្រាប់ហេតុផលជាច្រើន។

តើធ្វើដូចម្តេចដើម្បីមិនអនុញ្ញាតិឱ្យកូនខាំដើមទ្រូង?

ប្រសិនបើកុមារខាំសុដន់យ៉ាងខ្លាំងហើយម៉ាក់ប្រាកដថាគាត់មិនលេងទេនោះវាចាំបាច់ត្រូវអនុវត្តន៍ត្រឹមត្រូវ។ កុមារដែលមានការជញ្ជក់គួរតែមិនត្រឹមតែក្បាលសុដន់ប៉ុណ្ណោះទេប៉ុន្តែថែមទាំងហៃអូ។ សិនបើកុមារមិនបានចាប់ឆ្អឹងសុដន់ឱ្យបានឹមូវវាូវការវាពីមូងនិងអនុវត្តវាម្តងទៀត។

ប្រសិនបើម្តាយដឹងថាកូនក្មេងត្រូវបានគេចាញ់នោះអ្នកត្រូវប្រព្រឹត្ដដោយស្លូតបូតនិងឈ្លានពាន។ បើទារកខាំសុដន់ខណៈពេលបំបៅវាចាំបាច់ត្រូវយកក្បាលសុដន់វាល្មមគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីច្របាច់វាដោយម្រាមដៃពីរនៅពីលើមាត់របស់ទារកហើយទឹកដោះនឹងឈប់មក។ រាល់ពេលដែលទារកខាំវាចាំបាច់ក្នុងការបញ្ឈប់ការផ្តល់អាហារនិងពន្យល់ពីអ្វីដែលត្រូវធ្វើដូច្នេះវាមិនអាចទៅរួចទេ។

ប្រតិកម្មរំខានខ្លាំងអាចបណ្តាលឱ្យមានឥទ្ធិពលផ្ទុយ។ ក្មេងៗចូលចិត្តសម្លេងស្រួច ៗ ហើយទារកប្រហែលជាស្រែកយំម៉ាក់នោះស្រែកយ៉ាងខ្លាំងពីសកម្មភាពរបស់គាត់។ ជាច្រើនដងហើយកុមារនឹងខាំចេតនាដើម្បីទទួលបានផលប៉ះពាល់ស្រដៀងគ្នា។

សិនបើកុមារខាំឆ្អឹងះតើមាយគួរតសចចិត្តយផ្អកលើឥរិយាបថរបស់ទារក។ រឿងសំខាន់គឺធ្វើសកម្មភាពដោយមានទំនុកចិត្តនិងតស៊ូ។